nazikləşmək

f.

1. Nazik olmaq, nazik hala düşmək; incələşmək. <Bəziləri> gecə evdə yatanda papaqlarını başlarından çıxartmırlar, bunun da nəticəsi bu olur ki, mürur ilə onların başlarının çanağı nazikləşir və kiçilir. C. M..

2. Arıqlamaq, cılızlaşmaq, zəifləşmək, incəlmək. <Rüxsarənin> saralmış üzündə və çubuq kimi nazikləşmiş (f. sif.) qollarında ətdən bir əsər də qalmamışdı. T. Ş. S.. <Tapdığın> gün-gündən bət-bənizi saralır, qoluqıçı nazikləşirdi. Ə. Vəl..

3. Getdikcə incələşmək, naziklənmək. Sona uclara doğru nazikləşən (f. sif.) qalın qara qaşlarını çatıb dedi. B. Bayramov.